Wielu z nich swoje życie związało ze Szczecinkiem, działo się to w powojennym procesie tzw. Repatriacji. Kilka lat wcześniej, we wrześniu 1939 roku to właśnie Oni stanęli na straży suwerenności odrodzonej ojczyzny. Jednym z nich był Konstanty Kołaczyk.
Urodził się tuż przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości w marcu 1917 roku w Siwicy, powiat Wołożyn na ówczesnych wschodnich kresach Polski. Od marca 1939 roku pełnił służbę jako strzelec w 86 Pułku Piechoty. Gdy wybucha wojna, jednostka ta walczyła m.in. w bitwie jaka rozegrała się pod Piotrkowem Trybunalskim.
Po rozbiciu jego oddziału przez wojska niemieckie, 9 września Konstanty trafia do niewoli. Niewole z numerem jeńca 4538 odbywa kolejno w trzech stalagach IV-A, IV-E I IV-D.
Z niemieckiej niewoli został zwolniony w lipcu 1945 roku. Po wojnie swą rodzinę odnalazł w Szczecinku i tu osiadł. Mieszkał przy ulicy Winnicznej, zmarł w lutym 1991 roku i został pochowany na szczecineckim cmentarzu komunalnym. Niedawno na wniosek rodziny, Instytut Pamięci Narodowej uznał jego miejsce pochówku jako grób weterana.
Muzeum Regionalne w Szczecinku
